Strona:Dzieła M. T. Cycerona tłum. Rykaczewski t. 2 Mowy.djvu/582

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Wystąpił problem z korektą tej strony.

człowieka zrodzonego dla dobra Rzymu, w temże świadectwie Weltiusza, w tejże liczbie oskarżonych objąłeś[1]. Mamże się użalać o siebie? winienem ci owszem podziękować, żeś mnie nie chciał wyłączyć z rzędu tych dzielnych.obywatelów.

XI. Kiedy już Wettiusz wszystko podług twej woli wypowiedział, na światła Rzeczypospolitej plamę rzucił, i zstąpił z mównicy, co za szaleństwo cię ogarnęło, żeś go znowu z nagła przywołał, z nim w obliczu ludu Rzymskiego rozmawiał, i nakoniec zapytał, czyby jeszcze innych nie mógł wymienić? Ażaliś go nie namawiał, żeby wymienił K. bizona, zięcia mego, któryż tylu zacnych młodzieńców’ żadnego równie skromnego, cnotliwego, do swoich i do.ojczyzny przywiązanego nie zostawił[2]? tudzież M. Laterensa[3], który we dnie i w nocy nad dobrem powszechnem i sława Rzeczypospolitej przemyśla? Ażaliś nie ogłosił, szkaradny i niegodziwy nieprzyjacielu ojczyzny, że ci dostojni obywatele pod sad pójdę, a ich delator, Wettiusz, sowita odbierze nagrodę? A gdy to wszystko jednomyślnie i z największem oburzeniem odrzucono, ażaliś nie zadusił w więzieniu tegoż Wettiusza, żeby nie pozostał jaki ślad przekupionego doniesienia, i żeby nie zażądano oddania cię pod sądzą tę zbrodnią? A ponieważ często powtarzasz, żeś postanowił prawo pozwalające obu stronom odrzucać sędziów, pytam cię, żeby wiedziano że dobrze nawet czyniąc nie możesz uchronić się złości, kiedyś podał do wiadomości powszechnej to słuszne prawo na początku swego urzędowania, i wniósł potem wiele innych, ażaliś nie czekał z jego przeprowadzeniem, aż K. Antoniusz[4] przed pretorami, Kn. Lentulem

  1. L. Emiliusz Lepidus Paulus, syn M. Emiliusza Lepida, który był konsulem 78 roku, brat Lepida, przyszłego tryumwira, wystąpił jako oskarżyciel Katyliny. Sallustius, Catilina, 81, a scholiasta u Anioła Mai nietrafnie dodaje, że i Cetega oskarżył. Niewiadomo o kim drugim mówi Cycero. Paulus został konsulem 50 roku, a w czasie drugiego tryumwiratu znalazł się wraz z Cyceronem i L. Cezarem w rzędzie osób, których sobie tryumwirowie nawzajem poświecili, przez własnego brata poświęcony.
  2. Pizo umarł na kilka dni przed powrotem Cycerona.
  3. Laterensis, oskarżyciel Plancyusza, nie chiał zostać trybunem, żeby nic zaprzysięgnę praw Cezara. Obacz o nich wszystkich list Cycerona do Attyka, II, 24
  4. K. Antoniusz, towarzysz Cycerona w konsulacie, oskarżony roku 59 od