widzę jego małoletniego syna, poglądąjącego na mnie ze Izami w oczach; widzę Milmia, stróża waszej wolności, zbawcę dni moich, podporę uciśnionej Rzeczypospolitej, wytępiciela domowego łotrostwa. pogromcę codziennych rzezi, obrońcę świątyń i domów waszych, opiekuna senatu, okrytego żałobą, nabawię obżałowanych; widzę także w tem smutnem odzieniu P. Lentula[1], syna tego obywatela, którego mam za ojca, za ducha opiekuńczego mojego losu, mego imienia, mego brata i naszego majątku. W roku przeszłym wziął suknią męzką z rąk ojca, lamowaną z woli przychylnego ludu[2]; a dziś oto odziany kirem żałoby uprasza was abyście jego cnotliwego i dostojnego ojca zasłonili od gorzkich skutków niesprawiedliwego i niespodziewanego w niesienia[3].
Te suknie żałobne, ten ubiór żalu i narzekania, ci szanowni obywatele dla mnie jednego przywdzieli, dla tego że mnie bronili, że ubolewali nad moją niedolą, że mnie stroskanej ojczyźnie na naleganie senatu, żądanie Italii, prośby was wszystkich powrócili, taka jest moja tak wielka wina? w czem tak dalece przekroczyłem w onym dniu, kiedym wam przyniósł poślaki spieku, listy, wyznania spiknionych na naszę zgubę winowajców, kiedym rozkazów waszych usłuchał? Jeżeli jest zbrodnią kochać ojczyznę, dosyć załom przypłacił: dom zburzony, majątek złupiony, dzieci rozproszone, włóczona no Rzymie żona, brat najlepszy, doskonały wzór miłości braterskiej, pełzający w żałobie u nóg najzaciętszych nieprzyjaciół; ja sam wypędzony z domu, odtrącony od ołtarzów, od bogów domowych, oderwany od moich, pozbawiony ojczyzny, którąm, że więcej nie powiem, pewnie od zguby zasłonił, zniosłem okrucieństwo wrogów, wiarołomstwo fałszywych przyjaciół, zawiść zazdrosnych.
Jeżeli na tem nie dosyć, dla tego że to wszystko przez mój powrót zostało poniekąd zatarte, daleko mi lepiej będzie, sędziowie, popaść
- ↑ Kiedy jeden z trybunów, K. Kato, wniósł do ludu odjęcie Lentulowi Spintherowi rządów Cylicyi, syn jego przywdział żałobę. Cicero ad Quintum, II, 3. Epist. fam. I, 5.
- ↑ Zostawszy zapewne augurom w siedmnastym roku, w którym przywdział suknią męzką.
- ↑ Lentulus Spinther obejmując rządy Cylicyi, otrzymał zarazem od senatu zlecenie przy wrócenia na tron wypędzonego z Egiptu Ptolemeusza Auleta. Ale jeden z trybunów wniósł do ludu odwołanie tego zlecenia, pod pozorem że xięgi Sybilijskie nie pozwalały Rzymianom wchodzić do Egiptu z orężem w ręku.
