Strona:Dzieła M. T. Cycerona tłum. Rykaczewski t. 2 Mowy.djvu/528

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Wystąpił problem z korektą tej strony.

wiary, i tym bardziej niegodnemu kapłaństwa, że mu się go zadniało nie żeby pełnił świątobliwie obowiązki tego stanu, lecz żeby je zhańbił. Uznani przez lud królami, którzy nie żądali od niego jej łaski, a senatu nigdy o nię nie prosili. ’Wygnańców skazanych wyrokiem sądowym odprowadzono do Byzancyum, podczas kiedy z Rzymu wypędzado nieskażonych obywatelów. Król Ptolemeusz[1], który nie był jeszcze przez senat nazwany naszym sprzymierzeńcem, ale był bratem króla, który jako mający te same co i on prawa, otrzymał od senatu ten zaszczytny tytuł, pochodził z Lej samej familii, z tych samych przodków, miał z nami te same dawne związki, był nakoniec królem, i jeżeli jeszcze nie sprzymierzeńcem, nie był nieprzyjacielem; miłośnik pokoju, wolny od wszelkiej niespokojności, rządził, polegając na potędze ludu Rzymskiego, krajem spadłym na niego po ojcu — i dziadzie, używał królewskiego wczasu. Niczego się nie domyślał, niczego nie lękał, kiedy zuagła po głosowaniu odbytem przez najemnych wyrobników postanowiono, że Ptolemeusz siedzący na tronie, obleczony purpurą, z berłem w ręku i innemi krolewskiemi znamionami, na licytaeyi woźnemu będzie poddany, i że z woli ludu Rzymskiego, który nawet zwyciężonym królom nieraz królestwa wracał, król nasz przyjaciel, do którego żadnej urazy nie wymieniono, od którego o nic się nie upominano, ze wszystkiemi dobrami na rzecz skarbu przedany zostanie.

XXVII. Siła boleśnych, siła haniebnych, siła w zawichrzeniu odbytych spraw w onym roku było; a jednak nic wiem czy po zbrodni jakiej się przeciw mnie ich okrucieństwo dopuściło, ten postępek najgorszym słusznie nazwać nie mogę. Pokonanemu z wielkiem natężeniem sił na morzu i na lądzie Antiochowi Wielkiemu pozwolili nasi przodkowie panować po górę Taurus; a jeżeli za karę odjęli mu Azyą, podarowali ją królowi Attalowi[2]. Z Tygranesem, królem Armenów, ciężką i bardzo długą toczyliśmy wojnę, gdy on sam nas zaczepił, wyrządzając krzywdy naszym sprzymierzeńcom. Nie tylko

  1. Król Cypru, młodszy brat Ptolemeusza Auleta, króla Egiptu. Obacz mowę Cycerona za swym domem. 8, 20, i notę 5.
  2. Antioch przegrawszy roku 190 walną bitwę u stóp wzgórków Sypylskich w okolicach Magnezji, musiał ustąpić Rzymianom całą Azyą mniejszą aż po górę Taurus. Livius XXXVII, 30, 39-44, 56. Król Pergamin któremu Rzymianie część tej zdobyczy darowali, zwał się Eumenes, syn Attala I.