Strona:Dzieła M. T. Cycerona tłum. Rykaczewski t. 2 Mowy.djvu/438

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

stopniu, na jakim mnie dawniej przez te same centurye umieściła wasza życzliwość. Słyszeliście wtedy z tej samej mównicy ludzi najdostojniejszych, piastujących najwyższe godności, naczelników państwa, wszystkich mężów konsularnych, wszystkich byłych pretorów, jedno i toż samo powtarzających, tak iż za ich wszystkich świadectwem nie było wątpliwości, że ja jeden ocaliłem Rzeczpospolitę. Jakoż kiedy P. Serwiliusz, mąż poważny i znakomity obywatel, powiedział że dzięki moim staraniom Rzeczpospolita cała i nienaruszona dostała się następującym po mnie urzędnikom, inni w tym samym sensie mówili. Usłyszeliście wtedy także nie tylko poważne zdanie, ale nawet świadectwo czcigodnego L. Gelliusza[1], który, ponieważ widział z wielkiem osobistem niebezpieczeństwem zagrożoną swą flotę, oświadczył na waszem zgromadzeniu, «że gdybym wtenczas nie był konsulem, Rzeczpospolita zostałaby z gruntu wywrócona.»

VIII. Kiedy zatem, Rzymianie, za tak licznemi świadectwy, za powagą senatu, jednomyślną zgodą Italii, czułą troskliwością wszystkich dobrych obywateli, na wniesienie P. Lentula, za przyzwoleniem innych urzędników, na prośby Kn. Pompejusza, przez przychylność wszystkich ludzi, za łaską nakoniec bogów nieśmiertelnych, którzy zdarzając okwite urodzaje ziemskie i nizką cenę płodów[2], pochwalili mój powrót, kiedym, mówię, mnie samemu, mojej rodzinie i Rzeczypospolitej przywrócony został, obiecuję wam to

  1. L. Gelliusz, konsul roku 71, bronił potem pod rozkazami Pompejusza morza Toskańskiego od rozboju morskich łotrów. Florus, III, 6. W czasie spisku Katyliny, lubo już nie służył pod dowództwem Pompejusza wojującego wtenczas z Mitrydatesem w Azyi, miał zapewne dowództwo nad flotą, o przeciągnienie której na swą stronę musieli kusić się spiskowi. Tenże Gelliusz powiedział w senacie, że się należy Cyceronowi za jego zasługi wieniec obywatelski. Obacz mowę przeciw Pizonowi, 3.
  2. To się sprzeciwia temu, co Cycero w liście do Attyka mówi, że po jego powrocie nastała w Rzymie drożyzna, że motłoch od Klodiusza poduszczony wykrzykiwał w teatrze i przed senatem, że powrót Cycerona sprowadził niedostatek zboża. Jakoż tego samego dnia dano na jego wniosek zlecenie Pompejuszowi zaopatrzyć w żywność stolicę. Cicero ad Atticum, IV, 1. Obacz także następną mowę, 5-7. Kiedy ten wniosek przyjęty przez senat podano do potwierdzenia ludowi, Cycero zaproszony na mównicę powiedział mowę, która do nas nie doszła.