nity, doskonały obywatel, dzielny senator, przez Kw. Maxyma[1]? Nie tylko nie myślano aby to nastąpić miało, ale nawet kiedy nastąpiło, nie wiedziano dla czego się tak stało. Jako burze często powstają przez wpływ jakiego znaku niebieskiego, często także znagła się zrywają bez żadnej pewnej, a przynajmniej dla niewiadomej przyczyny; tak w burzach sejmikowych często poznasz co je sprawiło, ale często także ich przyczyna lak jest niedocieczona, iż się zdaje że je zrządził przypadek.
XVIII. Lecz jeżeli trzeba zdać sprawę, dwóch rzeczy brakowało Murenie, gdy się starał o preturę, a te obie dopomogły mu w ubieganiu się o konsulat: jedna, oczekiwanie igrzysk powiększone rozsianą o nich umyślnie przez spółzawodników pogłoską; druga, ta okoliczność, że ci, których na prowincyi i na urzędzie legata miał świadkami swej wspaniałomyślności i męztwa, jeszcze z niej nie wyjechali. Los zachował mu jedno i drugie na czas starania się o konsulat; bo i wojsko L. Lukulla, które na tryumf swego wodza przybyło, silnie poparło żądanie L. Mureny, i z długu igrzysk, którego będąc kandydatem do pretury nie wypłacił, zostawszy pretorem hojnie się uiścił. Małąli pomocą do osiągnienia konsulatu zdaje ci się wola żołnierzy, którzy osobiście wiele mogą liczbą, i nie mniej wpływem u swych krewnych i przyjaciół? Wielką ma wagę u całego ludu Rzymskiego w wyborze konsula głos wojska. Na sejmikach konsularnych wybierają wodzów, a nie tłumaczów słów. Możeż być większe nad to polecenie? „Mnie rannego posilił; mnie łupem obdarzył; pod jego dowództwem wzięliśmy obóz, biliśmy się z nieprzyjacielem; nigdy więcej trudów od żołnierza nie wymagał, jak sam podejmował; równie szczęśliwy jak waleczny.” Takie mowy ile zdaje ci się posłużyć mogą do zjednania dobrego mniemania, do-
- ↑ Kw. Fabiusz Maxymus Eburnus, brat Kw. Fabiusza Maxyma Allobrogika, rażony piorunem bez żadnego uszkodzenia, i ztąd pullus Jovis nazwany otrzymał konsulat roku 116, a w rok po nim M. Emiliusz Skaurus.
isprzymierzeńców — zginąć miało. Odsądzony przez niego od konsulat uroku 105 Kw. Katulus Lutacyusz, został konsulem we trzy lata potem i w raz z Mariuszem rozgromił Cymbrów. W czasie rzezi sprawionej w Hzymie przez Mariusza i Cynną, nie mogąc u dawnego kollegi wyprosić się od śmierci, który wstawiającym się za nim przyjaciołom odpowiadał, moriatur’, udusił się czadem z rozpalonych węgli. Cic. Tuscul. V, 19, de Oratore, III, 3. Florus, III, 21.
