Strona:Dzieła M. T. Cycerona tłum. Rykaczewski t. 2 Mowy.djvu/131

leży ty m mi roku na to dostojeństwo wynieśli; ale nic nie może być chlubniejszem i świetniejszem nad to. żeście na wyborach moich nie użyli tabliczki, niemej rękojmi wolnego glosowania, ale żywym głosem wasze życzliwe chęci i przychylność ku mnie oświadczyli. Tak tedy nie na ostatku wotujace plemię, ale pierwsze wasze zgromadzenie, nie pojedyncze glosy woźnych, ale wszystek lud Rzymski jednogłośnie konsulem mnie obwołał.
 To tak znamienite i szczególniejsze wasze dobrodziejstwo, Rzymianie, jak poczytuję za ważne, dla tego że zaspakaja i rozwesela moje serce, tak uważam za daleko ważniejsze, że każe mi być troskliwym i pieczołowitym w dopełnieniu mego obowiązku. Snuje się w umyśle moim wiele ważnych myśli, które mi ani we dnie, ani w nocy na chwilę spocząć nic dają: naprzód, jak mam sprawować konsulat, co jak dla wszystkich jest walnem i trudnem zadaniem, tak dla mnie w szczególności więcej niż dla innych; bo gdy pobłądzę, nie znajdę przebaczenia, gdy się dobrze sprawię, skąpa i od niechętnych wymuszona czeka mię tylko pochwala; bo w wątpliwości na wierną radę, w kłopotach na pewną pomoc szlachty rachować nie mogę.
 III. Gdybym sam tylko popadł w jakie trudne położenie, zniósłbym to, Rzymianie, spokojnym umysłem; ale zdaje mi się że pewni ludzie, kiedy im się widzieć będzie, żem nie tylko nie umyślnie, ale przypadkiem w czerń uchybił, wszystkich was, którzyście mnie nad szlachtę przenieśli, ganić będą. Ale ja umyśliłem, choćby mi przyszło wszystko wycierpieć, tak sprawować konsulat, iżby we wszystkich moich czynach i postanowieniach chwalono coście wy dla mnie uczynili i o mnie postanowili. Przystępują jeszcze do tego ciężka praca i trudne zadanie w sprawowaniu konsulatu, żeru umyślił postępować nic tym sposobem i obyczajem, jak poprzedni konsulowie, którzy starannie unikali wstępu na to miejsce i waszego widoku, a przynajmniej nie bardzo (skwapliwie na mównicę wstępowali. Ja zaś nie tylko tu powiem, gdzie to bardzo łatwo powiedzieć, alem już oświadczył w pierwszej mowie na dniu pierwszym stycznia w senacie mianej, gdzie ten wyraz nie zdawał się być na swojem miejscu, że będę popularnym konsulem. Bo wiedząc że nie przez starania przemożnych ludzi, ani przez szczególniejszą łaskę niewielu osób, ale głosem wszystkiego ludu Rzymskiego konsulem obrany zostałem, i że mi dano wyraźne pierwszeństwo nad najznamienitszą