byli, acz posiada bardzo obszerne i bogate państwo, został na łeb na szyję z prowincyi ludu Rzymskiego wytrącony. Jak, myślałeś, obce narody to przyjmą, kiedy odgłos twego postępku rozejdzie się po ich państwach i najodleglejszych krajach, kiedy usłyszą że pretor ludu Rzymskiego króla znieważył, gościa złupił, sprzymierzeńca i przyjaciela ludu Rzymskiego wypędził? Wiedzcie, sędziowie, że wasze i ludu Rzymskiego imię będzie u wszystkich obcych narodów w nienawiści i obrzydzeniu, gdyby to wielkie bezprawie Werresa bezkarnie mu ujść miało. Wszyscy pomyślą,zwłaszcza gdy się już rozgłosiła wieść o chciwości naszych rodaków, że ten czyn nie samego tylko Werresa, ale i tych którzy go pochwalili. Wielu królów, wiele wolnych miast, wiele możnych i bogatych osób, mają w myśli tak Kapitol przyozdobić, jak godność tej świątyni i sława państwa naszego wymaga. Jeżeli się dowiedzą że porwanie tego daru królewskiego przykrość wam sprawiło, sądzić będą że ich dobre chęci i dary wam i ludowi Rzymskiemu miłemi się staną; ale jeżeli usłyszą żeście tak boleśną krzywdę, tak znakomitemu królowi o tak wyborne dzieło sztuki wyrządzoną, obojętnie mimo siebie puścili, nie popełnią ta-kiego głupstwa, iżby pracę, staranie, pieniądze łożyć mieli na dary, które w ich mniemaniu przyjemnemi wam nie będą.
XXXI. Do ciebie się tu, Kw. Katulu[1] odzywam; mówię bowiem o twoim najwspanialszym i najpiękniejszym pomniku. W tej sprawie nie tylko w surowość sędziego, ale prawie w moc nieprzyjaciela i oskarżyciela uzbroić się powinieneś; bo z łaski senatu i ludu Rzymskiego twój honor zostaje w związku z tą świątynią: wieczna pamięć twego imienia zarazem z tą świątynią będzie poświęcona: dokładać ci starania i pilności trzeba, żeby Kapitol, jak został wspanialej odbudowany, tak był pyszniej niż pierwej przyozdobiony, żeby mniemano że ów pożar z dopuszczenia bozkiego wybuchnął, nie żeby świątynię najlepszego, najwyższego Jowisza zgładził, lecz do wzniesienia wspanialszej i okazalszej pobudził.
Słyszałeś Kw. Minucyusza Rufa mówiącego, że Antioch miał u niego gospodę w Syrakuzie: wiedział Rufus że ów świecznik był do Werresa zaniesiony, wiedział że go nie oddał. Słyszałeś i usłyszysz od Rzymian ze zgromadzenia Syrakuzańskiego, którzy powiadają że Antioch w ich przytomności ten świecznik Jowiszowi najlepszemu,
- ↑ Spalony Kapitol odbudowywał się pod dozorem Kw. Katula. Obacz o nim pierwszą mowę przeciw Werresowi, 15, i drugą, II, 90.
