oczyść, wyrównaj i wyciągnij, ażeby nie miała karbów, grudek, dołków, nierówności. Potem rozciągnij ją na desce, przyłóż książkę i porób na skórze znaki do cięcia nad wszystkiemi narożnikami książki; pamiętaj przytem, że skórka powinna być szersza od całej książki o tyle, aby ją mogła dobrze okryć i jeszcze się dobrze podwinąć pod tekturę naokoło. Zatem rób znaki mniej więcej o trzy ćwierci cala wokoło. Podług tych znaków kraj skórkę nożem z pomocą linji. Następnie jedną okładkę książki posmaruj starannie klejem stolarskim i połóż na skórce, rozumie się do brudnej jej strony i tak, żeby ci jej brzegów starczyło na podwinięcie pod tekturę. Przewróć skórą do góry, wyrównaj dłońmi i napowrót przewróć. Teraz pociągnij klejem tekturę na grzbiecie i na drugim boku i znowu wyrównaj dłońmi.
Kleju nie trzeba dawać zawiele, lecz tyle, żeby go było znać w każdem miejscu; gdzie bowiem kleju nie będzie, tam i skórka nie przystanie, lecz się wydmie oraz pomarszczy. Aby temu zapobiedz, należy skórkę również dobrze wyciągnąć, lecz tylko w miarę, bo od nadmiernego ściągnięcia możesz tekturę nazawsze przekrzywić, a nawet złamać.
Podwijanie zaczyna się od grzbietów; ale wprzódy trzeba przeciąć nożem paski papierowe, trzymające tekturę, aż do szpagatów. Gdy się skórka kurczy i gurbi podczas podwijania, należy ją wyrównywać tępym nożykiem lub cienką, a wązką, łopateczką dębową. Przed podwinięciem w brzegu głównym należy skórkę obciąć nożycami we wszystkich narożnikach, a to dlatego, żeby równiej przystała (zobacz
Strona:Domowa nauka oprawiania książek z rysunkami.djvu/44
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.