Strona:Domowa nauka oprawiania książek z rysunkami.djvu/15

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

jakiej używają bednarze do wyrzynania okrągłych dziur w uchach cebrzyków. Kosztuje 15 lub 20 kopiejek. Zęby tej piłki nie powinny być zbyt szeroko rozwiedzione, aby nie robiły rowka za szerokiego, w taki bowiem musisz potem kłaść grube szpagaty, które będą sterczały pod oprawą i szpeciły książkę.

4. Nóż oprawniczy i jego części.
5. Nóż do rznięcia tektury i płótna.

4) Nóż oprawniczy czyli kółko okrągłe, potrzebne do obrzynania brzegów książki. Jest on tak urządzony: Ostrze — główna część noża, zrobione jest z dobrej stali, aby było jak najostrzejsze. Jest ono okrągłe, niby dno od dużego garnka, grube na jedną ósmą część cala, a szerokości w średnicy ma około sześciu cali; brzeg wokoło spiłowany jest poszluznie czyli „na fazę“ i dobrze wyostrzony; brzeg ten właśnie obrzyna książkę. W samym środku denka czyli ostrza wybita jest dziura czterokantowa, mająca jeden cal w kwadrat; brzegi tej dziury zerżnięte są również na fazę i dlatego jest ona z jednej strony denka szersza, z drugiej węższa. W dziurę tą wstawiona jest muterka żelazna, dobrze dopasowana; w środku zaś tej muterki jest również dziurka z gwintem i tu jest wkręcony żelazny trzonek. Na tej stronie denka, która chodzi po beleczce prasy, tak muterka, jak i koniec trzonka, obcięte są równiu-