Strona:Domowa nauka oprawiania książek z rysunkami.djvu/14

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

brzegów; w dziury te wstawia się cienkie śruby drewniane (1 cal średnicy) na moc, aby sztywno stały, wysokości 1 łokieć; dwie muterki okrągłe nakłada się na śruby podobnie jak u prasy, tylko że tam umieszcza się je po nad górną beleczką, a tu przeciwnie. Muterki służą do podnoszenia płaskiej deseczki, z okrągłemi dziurami naprzeciw śrub, z wązkim rowkiem pośrodku, jak pokazuje fig. 2.
Gdy podniesiemy na muterkach deseczkę w górę, przywiązujemy do niej przez wspomniany rowek sznurki dwa albo trzy, stosownie do długości książek, jakie szyć mamy. Sznurki u dołu przywiązują się do kołeczków wystruganych, kołeczki te razem ze sznurkami podsadzają się pod deskę. Ażeby nam nie wyskakiwały, przysuwamy zasuwkę, jak to widać na rysunku; zasuwka jest to kawałek deseczki na gwint umocowanej.
Po zawiązaniu sznurków, trzeba muterki podkręcić w górę, aby sznurki silnie wyprężyć. Na tej zszywaczce sposzywa się książki, a w jaki sposób — o tem powiem we właściwem miejscu.
3) Piłka (Rys. 3) Narzędzie to potrzebne jest do wyrzynania w grzbietach książek rowków, czyli felców, w które później zaciąga się szpagaty. Można sobie w domu sporządzić taką piłkę z kawałka piły stolarskiej, osadziwszy ją w drewnie. Kto jednak ma za co, niech sobie kupi w sklepie taką,

3. Piłka zębata.