Przejdź do zawartości

Strona:Dante Alighieri - Pieśniarz.djvu/17

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
SONET III.[1]

POWIEDZCIE, jeśli jest to waszą wolą,
Skąd powracacie takie zamyślone,
Bo niepokojem o mą panią płonę;
Onaż przyczyną jest waszego bolu?

O najpiękniejsze, wy nad moją dolą
Zlitujcie się i zwróćcie w moją stronę,
By rzec biednemu wieści upragnione,
Które mu chwilę szczęsnym być pozwolą!

Choćbyście miały smutną dla mnie wieść —
I tak już miłość mi złamała życie,
Że obojętną jest mi jego treść.

Jak nędzny jestem, dobrze to widzicie;
Przyjdzie mi tedy to najgorsze znieść,
Jeśli wy, panie, mnie nie pocieszycie.




  1. Treść: Fraticelli (Il Canzoniere annotato e illustrato da P. Fraticelli, Firenze, 1861) przypuszcza, że treść rozumieć należy następująco: Beatrycze była tak przygnębiona śmiercią ojca swego, Folca Portinari (um. 1290), że poeta, zaniepokojony jej stanem psychicznym, prosi jej towarzyszki o wieści o niej.