Strona:Dante Alighieri - Boska komedja (tłum. Porębowicz).djvu/95

58 

 Jam jest, masz wiedzieć, ten, com trzymał w ręce

Obadwa klucze od serca Frydryka^[1],
W którem, bywało, tak pochlebnie kręcę,

61 

 Że już nade mnie nie zna powiernika.

Ta moja w służbie przychylność i wiara
Sen mi odbiera i grób mi odmyka.

64 

 Bo nierządnica, co od wrót cezara

Nigdy wszetecznych oczu nie odwróci,
Dworów zakała^[2] i zaguba stara,

67 

 Wszystkie przeciwko mnie zapala chuci,

A gniew Augusta^[3] od nich tak rozpłonie,
Że świetność moja w kiry się przerzuci.

70 

 Więc oburzenia smak poczuwszy w łonie,

Ja prawy, krzywdę sobie zadawałem,
Tusząc, że z śmiercią wzgardy się uchronię.

73 

 Lecz na tę korę, co dziś jest mem ciałem,

Przysięgam^[4]: panu tak godnemu chluby^[5]
Nigdy powinnej wiary nie złamałem.

76 

 Który z was obu na świat wróci luby,

Pokrzep mą pamięć, co w bezcześć popada
Z zawiści wrogów żądnych mej zaguby«.

79 

 Wieszcz chwilę czekał, a potem powiada:

»Nie zwlekaj; pytaj, póki czasu stanie,
O czem twa dusza jeszcze wiedzieć rada«.

82 

 Na to ja rzekłem: »Sam go pytaj, panie,

O to, co mniemasz, że mi wiedzieć płuży^[6],
Bo mnie już w piersiach dławi litowanie«.

85 

 A on: »Jak tuszę, że druh mój usłuży

W tem, w czem go kolwiek twoja prośba wzywa,
O cieniu, drzewnej powierzony stróży,

1. Jam jest ten, com trzymał w ręce
   Obadwa klucze od serca Frydryka.
   Piotr delle Vigne, uczony prawnik, kanclerz cesarza Fryderyka II, fałszywie oskarżony o zdradę tajemic stanu, został skazany na wyłupanie oczu; nie mogąc przenieść kalectwa, zabił się, stłukszy głowę o mur, w 1249 r.
2. Dworów zakała: zawiść pochlebców.
3. gniew Augusta, tj. cesarza.
4. Potępieniec nie może przysięgać na Boga: przysięga na to, co w nim cierpi; na swą drzewną powłokę.
5. panu tak godnemu chluby. Zauważyć należy cześć Dantego dla cesarza Fryderyka, która nie licuje z nienawiścią Włoch ówczesnych do kacerskiego cesarza.
6. płuży: jest pożyteczna.