Duch rozumiejąc, że odpowiedź kryję[1],
Na wznak padł w trumnę i już się nie zjawił.
Prośby zostałem, postawy nie zmienia,
Bioder nie skręci, nie obróci szyje,
»Że tego kunsztu nie znali w niedoli,
Bardziej dolega, niż łoże z kamienia.
Pani, co dzierży tu czasu rachubę[3],
Sam ty doświadczysz, jak ta sztuka boli.
Powiedz: przecz lud twój nas prawami smaga?[4]
Czemu nastaje wciąż na naszą zgubę?«
Co Arbji dała fale rubinowe,
W zakonie naszym odwetu wymaga«.
»Wszak nie sam byłem, kiedy was wyparto;
Nie wszedłbym z nimi bez przyczyny w zmowę.
Zmienić Florencję w kupę rumowiska,
Broniłem miasta z przyłbicą otwartą«.
Rzekłem, »a teraz rozwikłaj pętlicę,
Która mi władzę poznania zaciska.
Zdarzeń dziejących się w obecnej porze,
Lecz obecności zakryte wam lice?...«
- ↑ Dante nie odpowiadał Cavalcantemu, gdyż był pomieszany sprzecznością tego faktu, że Ciacco (p. VI, w. 64 i nast.) przepowiadał mu był przyszłość, a teraz ojciec Gwidona nie znał nawet teraźniejszości. W dalszym ciągu Farinata tłómaczy, że nieznajomość teraźniejszości wynagrodzona duchem wieszczym jest właśnie cechą życia zagrobowego.
- ↑ Zanim pięćdziesiąt razy... Zanim upłynie 50 miesięcy, dowiesz się, jak boli niewyuczona sztuka odzyskania utraconej ojczyzny. Przepowiednia Farinaty odnosi się do udaremnionej próby Ghibellinów, między nimi Dantego, odbicia Florencji. Stało się to w 1304 r.
- ↑ co dzierży tu czasu rachubę. Księżyc w mitologji greckiej jest planetą Prozerpiny.
- ↑ przecz lud twój nas prawami smaga? Familja Ubertich podobnie jak Dante, była stale wyłączona z pod amnestji. Działo się to z mściwości za udział Ubertich w bitwie nad Arbją. Wysoce patetyczna jest ta scena, gdzie jeden wygnaniec skarży się na Florencję przed drugim wygnańcem, swym wrogiem.
