Ta strona została uwierzytelniona.
136
Tak znikła[1], skryta radości nadmiaremŚwięta istota w jarzącej oponie
I niewidoma poiła mię czarem
139
Słów, które w pieśni następnej wydzwonię.
PIEŚŃ VI.[2]
1
»Odkąd Konstantyn na wstecz słońca bieguEneaszowej zwrócił lot orlicy,
Co przyleciała od wschodniego brzegu,
4
Lat przeszło dwieście na lądów granicyPtak boski skrzydła roztoczyste ważył
W rodzimych swoich szczytów okolicy[3].
7
W cieniu piór świętych światu gospodarzyłCoraz oddając władzę w ręce nowe,
Aż mnie nakoniec berłem wyposażył.
10
Tam Cezar, tutaj Justynian się zowę;Ja to z praw księgi, Pramiłością tknięty
Powypleniałem[4] zbytnie i jałowe.
13
Zanim ten zamiar we mnie był poczętyW Chryście naturę jednę uznawałem[5]
Pokojącymi złudzon argumenty.
16
Kiedym był takim ogarnięty szałem,Papież Agapit[6] prawdę mi do sedna
Odkrył i moim uczynił udziałem.
19
Jam w to uwierzył co mi dobył ze dnaTajni tak pewnie, jak jest pewnem zgoła,
Że śród dwu sprzecznych prawda tylko jedna.
- ↑ Tak znikła. Mówiącym jest duch cesarza Justyniana. Radość wystrzeliwszy zeń, na chwilę skryła go zupełnie.
- ↑ II. Sfera Merkurego. C. d. Historja Cesarstwa rzymskiego. Scartazzini zwraca uwagę na ten szczegół kompozycji B. K., że w p. VI Piekła poeta opiewał losy Florencji, w p. VI Czyśca bolał nad dolą Italii, w p. VI Raju opowiada dzieje Cesarstwa.
- ↑ W. 1—6. Ustęp ten tłómaczy się: Odkąd cesarz Konstantyn Wielki w 330 r. przeniósł stolicę z Rzymu do Bizancjum, tj. na granicę Azji i Europy, obracając tym sposobem »lot orła« z zachodu na wschód, skąd był pierwotnie przybył z Eneaszem, do r. 536, tj. do zwycięstw Justyniana na zachodzie, upłynęło lat przeszło dwieście.
- ↑ Pramiłością tknięty — Powypleniałem, tj. z natchnienia Ducha św. usunąłem z olbrzymiego kodeksu praw rzeczy sprzeczne i jałowe, skracając go tym sposobem bardzo znacznie. Jest to dosłowne powtórzenie ustępu z § I. pierwszego dekretu Justyniana.
- ↑ W Chryście naturę jednę uznawałem. Błąd historyczny, powszechny w wiekach średnich, gdyż w rzeczywistości Justynian, mimo wielki wpływ żony Teodory, nie uległ herezji eutychiańskiej.
- ↑ Papież Agapit I, który przybył do Konstantynopola dla pośrednictwa pokojowego między Justynianem a Teodatem, królem Ostrogotów.
