Ta strona została uwierzytelniona.
PIEŚŃ III.
1
Przeze mnie droga w miasto utrapienia,Przeze mnie droga w wiekuiste męki,
Przeze mnie droga w naród zatracenia,
4
Jam dzieło wielkiej, sprawiedliwszej ręki.Wzniosła mię z gruntu Potęga wszechwłodna
Mądrość najwyższa, Miłość pierworodna;[1]
7
Starsze ode mnie twory nie istnieją,Chyba wieczyste, — a jam niespożyta!
Ty który wchodzisz, żegnaj się z nadzieją...
10
Na odrzwiach bramy ten się napis czytaO treści memu duchowi kryjomej[2]:
»Mistrzu«, szepnąłem, »z tych słów groza świta!«[3]
13
A on mi na to, jak człowiek świadomy:»Tu oczyść serce podłością zatrute,
Tu zabij w sobie wszelki strach znikomy.
16
Do miejsc my przyszli, gdzie czynią pokutęOwi, com mówił, boleści dziedzice,
Duchy ze skarbu poznania wyzute«.
19
Dłoń mi na dłoni położył i liceUkazał jasne, duchem natchnął śmiałym,
Poczem wprowadził w głębin tajemnice.
22
Stamtąd westchnienia, płacz, lament, chorałemBiły o próżni bezgwiezdnej tajniki:
Więc już na progu stając, zapłakałem.
25
Okropne gwary, przeliczne języki,Jęk bólu, wycia to ostre, to bledsze,
I rąk klaskania i gniewu okrzyki[4]
- ↑ Przedsionek. W. 1—6, zachowane w niedościgłym przekładzie A. Mickiewicza. W stworzeniu Piekła Sprawiedliwość boża była przyczyną moralną, a Trójca św. przyczyną skuteczną. Potęga wszechwładna — Bóg Ojciec; Mądrość najwyższa, według teologji średniowiecznej to jest Syn boży, Miłość pierworodna — Duch św.
- ↑ Napis o treści... kryjomej, w oryg.: parole di colore oscuro, co inni tłómaczą: ciemnymi głoskami widomy, — jednak nietrafnie, gdyż ciemny napis na ciemnej bramie byłby niewidoczny.
- ↑ groza świta, w oryg. il senso lor me duro, co inni (między nimi Mickiewicz) tłómaczą: ich myśl jest mi tajemna.
- ↑ W. 25—27. W oryg. nie podobne do odtworzenia a mistrzowskie w artyzmie stopniowania wrażeń od ścisłych do coraz ogólniejszych: lingue, favelle, parole, accenti, voci, tuoni.
