W. 112. Brettinoro, dziś Bertinoro, miasteczko w Romanii między Ceseną a Forli. Dante czyni aluzję do emigracji Ghibellinów w 1295 r.
W. 115. Bagnacavallo, gród w Romanii między Lugo a Rawenną. Dante czyni aluzję do wymierania występnego rodu hrabiów Malavicinich.
W. 116. Conio i Castrocaro, równie grody Romanii, należące wówczas do hrabiów da Barbiano i do Ordellaffich di Forli.
W. 118. Pagani, władcy Imoli i Faency, powiada poeta, poprawią się po śmierci Mainarda, zwanego Djabłem. Ten Maghinardo Pagano jest wspomniany w Piekle p. XXIII, w. 50. Umarł w 1302 r.
W. 121. Ugolin de’Fantolin, zacny szlachcic z Faency zmarł bezpotomnie 1282 r.
W. 133. Ktokolwiek spotkasz, słowa Kaina po zabiciu Abla. To i następne wołania są przykładami na zazdrość ukaraną.
W. 139. Jam jest Aglauro. Aglauro, córka Cekropsa, króla ateńskiego, przez zazdrość przeszkadzała miłostkom siostry swej Ersy z bożkiem Merkurym, za co została przemieniona w kamień.
W. 143. twarde pęta, tj. przykłady zgubnych skutków zazdrości.
Taras II. Zazdrość. Taras III. Gniew. Pokutnicy kają się w gęstym dymie.
W. 1 i nast. Była godzina 3 (inni obliczają 2) po południu: słońcu pozostawało do przebieżenia jeszcze około 45°. W antypodach Czyśca była 3 lub 2 po północy, we Włoszech zaś była północ.
W. 23. skądś odbite światło. Z Boga pada na Anioła i odbite godzi w Dantego.
W. 38. Błogosławieni miłosierni, piąte błogosławieństwo ewangeliczne.
W. 39. Raduj się zwycięzco, parafraza
