Strona:D. M. Mereżkowski - Dekabryści.djvu/382

rodowi miecza i nie będą się więcej uczyli, jak wojować«.
 »A w one czasy wilk mieszkać będzie społem a jagnięciem, a chłopię małe igrać będzie obok gniazda żmii«.
 »I nie będą czynić zła, ani gwałtu na świętej górze mojej, bo ziemia cała napełnioną będzie wiedzą o Panu, jako morze wypełnione jest wodami«.
 »I stanie się, że zanim zawołają do mnie, ja już odpowiem i gdy jeszcze mówić będą, już usłyszę«.
 »Jak dziecię cieszy matka, tak ja was ucieszę...«.
 — Poczekaj! Czekaj! Jak dobrze! Nie ojciec, a matka; a wiesz? to właśnie tak będzie.
 — Tak będzie.
 — Nie! nie będzie, a jest! — zawołał nagle Bestuzew. — Przyjdź Królestwo Twoje, tak jest z początku. A wkońcu »jako jest Królestwo Twoje« a wiesz, Sieroza, gdym czytał na rynku w Wasilkowie twój katechizm, była taka chwila.
 — Wiem.
 — Wiesz? i ty także? A wiesz, że w taką chwilę umierać nie straszno.
 — Nie straszno.
 — No! czytaj, czytaj! Daj rękę.
 Murawiew wysunął rękę przez szczelinę, Bestuzew ucałował ją, potem przyłożył ją sobie do twarzy i zasnął na niej, jakby ją jeszcze we śnie całując. Czasem jeszcze wstrząsał się przez sen i jęknął niekiedy, jakby łkaniem, jak małe dziecko we śnie, lecz w końcu całkiem się uciszył i zasnął spokojnie.
 Murawiew także zadrzemał. Zbudził go nagle straszny krzyk.
 — Co to? Co to?