Litera p jest oznaka formy biernej.
§. 59. Czas teraźniejszy urobimy gdy się umieści przed źródłosłowem literę p do której dodaje się literę a (dla lepszego brzmienia) i dodaje się po źródłosłowie odpowiednia końcówkę. Inne zaś czasy tworzą się jak w czynnej formie, dodając tylko przed źródłosłów literę p.
| palöfob jestem kochany | Praesens | |
| pälöfob byłem kochany | Imperfectum | |
| pelöfob byłem kochany | Perfectum | |
| pilöfob byłembył kochany | Plusquamperfectum | |
| polöfob będę kochany | Futurum I. | |
| pulöfob będę kochany | Futurum II. |
§. 60. W Volapüku nie ma posiłkowych czasowników, ponieważ, mieć labön, być binön i vedön stać się, są poczytywane jako zwykłe czasowniki.
Tworzy się za dodaniem do Imperfectum i Plusquamperfectum końcówki öv
| Praesens: | Äpenob-öv, | napisałbym |
| Perfectum: | Ipenob-öv, | napisałbym był. |
§. 61. Forma łącząca tworzy się przez dodanie zgłoski la którą się umieszcza po czasowniku przedzielając ją — np.
| vedo-la | że będziesz | penob-la | żebym pisał | |
| mekom-la | że robi | ipenob-la | żebym był pisał. |
§. 62. Durativ jest oznaczeniem długotrwającej czynności, jest ona używaną w przysłowiach, sentencjach przytaczanych, które nie oznaczają trwania czasu, lub gdy jakąś zwyczajną powtarzającą się czynność wyrażają. Litera i która ciągle pomiędzy przyrostkiem i źródłosłowem znajduje się, jest cechą charakterystyczną tego
