löfom | on kocha | löfoms | oni kochają | |
löfof | ona kocha | löfofs | one kochają | |
löfon | kocha się (on aime) |
§. 52. Przy zaimkowych czasownikach dodaje się zgłoskę ok do zakończenia osoby albo wsuwa się ok między źrodłosłów i zakończenie formy bezokolicznej np. gälokön cieszyć się ztąd gälokob cieszę się, albo gälobok, sölokob, sölobok opanuję się itd. Formowanie czasowników zaimkowych jak również i wszystkich czasów form odbywa się tym samym trybem.
§. 53. Czasowniki zwrotne (Verba relativa) przybierają zaimki np. löfobs obis, kochamy się (t. z. jeden drugiego) zaś löfobsok kochamy się sami (sam siebie).
§. 54. Czas wspólnie przeszły[1] (Imperfectum) tworzy się gdy się przed źródłosłów czasownika dopiszę literę „ä“ z dodaniem odpowiednich osobom zaimków np. älöfob kochałem, älöfobs kochaliśmy.
§. 55. Również urabiają się pozostałe czasy i tak otrzymujemy czas przeszły* (Perfectum) literę e np.
§. 56. Czaz zaprzeszły[2] Plusquamperfectum) literę i np.
§. 57. Czas przyszły[3] (Futurum I.) literę o np. olöfof ona będzie kochała, olöfobs będziemy kochali.
§. 58. Czas przyszły[4] (Futurum II. exactum) literę u n. p. ulöfel (ty będziesz kochała) tu auras aimé, ulöfofs (one będą kochały) sie werden geliebt haben.
A więc | löfol kochasz, |
alöfom kochał, | |
elöfof kochała, | |
ilöfom kochał był, | |
olöfon będzie się kochało, | |
ulöfobs będziemy kochali. |