Strona:Czary i czarty polskie oraz wypisy czarnoksięskie.pdf/202

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Gdy im odmówiono i perswadowano, że to jest nieprawdą, w tłumie gruchnęła wieść, że dyrektor szpitala wziął „łapówkę” od rodziny matki dyabła, ażeby zatuszować skandal rodzinny. Popołudniu tłumy wzrosły do kilku tysięcy. Wśród tego znowu jakaś inteligentna pani opowiadała, że zna pewne osoby, które były wpuszczone do dyabła. Naturalnie zawiedziony tłum począł znowu awanturować się ze służbą, a portyer począł się zaklinać, że dyabła niema w klinice położniczej; tłumy ruszyły do szpitala św. Łazarza i św. Ludwika w poszukiwaniu za dyabłem. Po długich poszukiwaniach tłum powrócił wzburzony przed klinikę ginekologiczną i zażądał wpuszczenia do dyabła. Długo przedkładano kobietom, mężczyznom i dzieciom, że w XX wieku dyabły się nie rodzą w tej postaci, w jakiej oni sobie wyobrażają, jednak nie dało się przekonać zebranych, wśród których gruchnęła wieść, że dyabeł będzie przewieziony karetką pogotowia na kolej, skąd osobnym pociągiem ma być odesłany do jednego z zakładów antropologicznych w Berlinie, celem zachowania dyabła w spirytusie.
Mimo rozpędzania tłumu przez policję, czekały rzesze na ulicy do późnej nocy, by zobaczyć przynajmniej w przelocie utęsknionego dyabełka.”

6   Mon. Pol. Hist. VI, 588.

7   Kazanie Jana z Przeworska, z r. 1593, według Czackiego „O lit. i pol. prawach“, II, 103. (Wyd. Turowskiego, Kraków 1861.)

8   Chodźko. Obrazy litewskie. Wilno 1847, str. 41.

9   Tripplin. Tajemnice społeczeństwa. 6 tomów. Wrocław 1852. I, 279.

10   Jucewicz. Wspomnienia Żmudzi.

11   Wawrzeniecki. Krwawe widma.

12   Maciejowski. Polska aż do pierwszej połowy XVII w. pod względem obyczajów i zwyczajów. Petersburg i Warszawa 1842. 4 tomy: — IV, 147.

13   Antonowicz. Kołdowstwo. (Trudy etnogr.-stat. eksped. w zap.-rus. kraj. Petersb. 1877), str. 412.

14   Dziennik spraw OO. Jezuitów u św. Barbary w Krakowie. Script. rer. pol. X, 41.

15   Mon. Med. Aev. t. XIII, Acta Capituli Gnezensis, nr. 1507.

16   Czacki. Dzieła, wyd. Raczyńskiego I, 333.

17   Lud. Poznańskie VII, 227.

18   Łukaszewicz. Obraz hist.-stat. miasta Poznania, II, 323.

19   Rozprawy wydz. hist.-fil. Akad. Um. w Kr. XXV, 275.

20   Wykład katechizmu, r. 1579.

21   Mon. Pol. Hist. II, 843.

22   Długosz II, 45 (wg. Berwińskiego I, 105—110).

23   De atheismis et phalarismis evangelicorum. Neapol 1596, p. 544 (w rozdziale „Evangelicorum phalarismi in Polonia”).

24   Łukaszewicz. Obraz II, 322.

25   Smoleński. Przewrót umysłowy w Polsce w. XVIII. Kraków 1891; str. 15.

26   Patrz o tem studjum Konowałowa: Religjoznyj ekstaz w ruskom misticzeskom sekstantstwie. Sergijew Posad 1908.