Drugi także przypadek w mieście Rychschofen ledwie cztery lata przedtem trafił się. Była jedna czarownica barzo sławna, która dotknieniem samym każdej godziny uczarować i poronienie sprawić umiała. W tym mieście, gdy żona człowieka jednego możnego płodem zastąpiła i dla pilności około siebie babę przyjęła, upominała ta baba, żeby z zamku nie wychodziła, a osobliwie żeby się rozmowy i obcowania z oną czarownicą strzegła. W kilka niedziel, pani, zapomniawszy onego upomnienia, wyszedłszy z zamku, szła do niektórych białychgłów na bankiet zgromadzonych dla nawiedzenia, gdzie gdy troszeczkę usiadła, czarownica nadeszła i, panią witając, żywota się jej obiema rękoma dotknęła i natychmiast pani poczuła dziecię z boleścią w żywocie obracające się. Strwożona tedy, do domu się wróciła i wszytko, jako się działo, babie opowiedziała; która z narzekaniem zawołała, mówiąc: „Ach, biedak mnie, jużeście dziecię stracili!“ Co się tak przy porodzeniu pokazało. Abowiem ani zupełnie poroniła, jedno zlekka sztuki głowy, rąk, nóg z siebie wypuszczała. Srogie karanie za Bożym dopuszczeniem na męża jej, który takowe czarownice karać i krzywd Boga swego na nich mścić się był powinien.
Temu wiary dawać nie potrzeba, jakoby takie członki były odejmowane od ciała rzeczą samą, ale nauką szatańską abo omamieniem zmysłów ludzkich bywają zakryte, że nie mogą być widziane ani dotknione. Co się pokazuje z słów Aleksandra de Ales, który, omamienie opisując, mówi: Omamienie właśnie jest oszukanie szatańskie, które nie gruntuje się na odmianie rzeczy, ale tylko na poznawającym człowieku, który bywa oszukany na zmysłach, tak wnętrzanych jako i zwierzchownych. Czemu dziwować się nie potrzeba, że szatani to mogą, ponieważ i przyrodzenie to może, a zwłaszcza nakażone, jako widzimy w szaleńcach, melankolikach, manjakach i pijanicach niektórych, którzy rozeznać nie mogą.. Ludzie szaleni rozumieją, że dziwy widają, bestje i insze straszne stwo-
