Ta strona została przepisana.
156CHIMERA
Don Kichot do Bohatera.
Ziemia lilie rodzi: bądź kwiatem i ziemią!
Ostatni krzyk szatana pada ci na duszę,
ale światło, światło zwycięża! Dziś rówien
jesteś mi, synu, i dalej nie powiedzie cię
mój rumak! Nie pożądaj pychy „jedynie —
kwiatu.“ nie wypieraj się ziemi! — Jesteś
kwiatem i ziemią!
Ale i samą ziemią nie jesteś!
Bohater do siebie.
Słucham głosów PIEŚNI CHRZEŚCIAŃSKIEJ,
a każdy ton pali się we mnie i kona —
Słucham duszy swej — w CHRYSTUSIE.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/37/Franciszek_Siedlecki_-_Chimera_1907_p156.png/360px-Franciszek_Siedlecki_-_Chimera_1907_p156.png)
KLASZTOR.
Chór Mnichów.
Przytulone zbolałemi skrońmi
do żelaznej furtki rdzą okrytej,
próżno szemrzą zdeptanemi dłońmi,
gniewy ślą ku myśli w cisz owitej — —