Strona:Cecylja Niewiadomska-Królowa Jadwiga.djvu/12

helma. Arcybiskup strygoński Dymitr związał uroczyście stułą ręce obojga dzieci, które niewątpliwie z głębokiem wzruszeniem powtarzały słowa przysięgi. — Brzmi w kościele Veni Creator, państwo młodzi razem jadą z powrotem do zamku, gdzie czeka na nich zastawiona uczta, potem pląsy, zabawy, krotochwile i wszelaka uciecha przez dni kilka.
 Kiedy Jadwiga skończy lat 12 i zamieszkają razem, bez powtórnego ślubu małżeństwo będzie ważne.
 Nic dziwnego, że od tej chwili Jadwiga uważa się za poślubioną. Jest małżonką Wilhelma, wytwornego księcia, równego jej wychowaniem i wiekiem, towarzysza zabaw dziecięcych; więc myśl jej chętnie wybiega ku niemu, z tą postacią się łączą dziewicze marzenia, Wilhelm w nich nabiera cudownego blasku, często staje się bohaterem.
 Bo przecież młodość marzyć o kimś musi. Marzy niekiedy o bohaterach przeszłości, wielkich postaciach dziejów, lecz milej i rozkoszniej marzyć o żyjącym, zwłaszcza gdy ten bohater ma wszystkie zalety i będzie przyszłym mężem.
 A że ma te zalety, wątpić nie może Jadwiga: czyż nie jest piękny, młody i wymowny, wytworny w stroju, rycerski dla kobiet i wyćwiczony w dworskim obyczaju? Wielkich czynów nie spełnił jeszcze, bo jest dzieckiem, lecz kiedyś zajaśnieje niemi niezawodnie, sławić go będą w pieśniach wędrowni śpiewacy, których tak lubi słuchać młode dziewczę.
 Bliżej poznać go teraz nie może Jadwiga, choćby nie była dzieckiem i umiała sądzić, gdyż widują się rzadko i na krótko. Tak wymaga obyczaj. Aby bliżej poznać rodzinę małżonka, wżyć się w jej życie, oswoić z obcym językiem i ludźmi, dziecko - królewna spędza młode lata u ojca swego męża, na dworze wiedeńskim. Natomiast Wilhelm, aby się obeznać z obyczajem, mową i sprawami Węgier, przebywa całe lata na dworze Ludwika, pod opieką matki Jad-