Przejdź do zawartości

Strona:Bolesław Raczyński - Teorya muzyki.djvu/63

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
ROZDZIAŁ VII.
O akordzie.

Zestrój najmniej trzech tonów, różnej wysokości i różnej nazwy, nazywamy akordem.
Na początku XVII w., zaczęto budować akordy na nucie basowej, pod nią zaś wypisywano cyfry oznaczające nuty akordu. Ten sposób budowania akordów nazwano generałbasem, basem cyfrowanym. Na każdej znanej nam nucie, możemy utworzyć akord trój = lub cztero = głosowy. Akord trójgłosowy (trójdźwięk) powstaje z tercyi i kwinty, od nuty basowej (najniższej) w górę; czterogłosowy (czterodźwięk) z tercyi, kwinty i septymy.

Trójgłosowy akord nazywamy trójdźwiękiem.
Czterogłosowy akord nazywamy czterodźwiękiem.
Trójdźwięki są konsonujące, lub dysonujące. Cztero-