Strona:Bolesław Raczyński - Teorya muzyki.djvu/14

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

się w rękach, podczas gdy w konstrukcyi fortepianowej zastępują je klawisze.
Do instrumentów drewnianych dętych należą:
1. Flet.
2. Obój.
3. Klarnet.
4. Fagot.
Za pomocą dmuchania, wprawiamy w drganie, słup powietrza zawarty w piszczałkach i przez tą czynność powodujemy dźwięk muzyczny.
Wymienione instrumenta sporządzone są zazwyczaj z drzewa, chociaż w ostatnich czasach zaczęto niektóre z tych instrumentów wyrabiać z metalu.
Podobnie, jak w instrumentach strunowych, im struna dłuższa tym ton niższy, taki w dętych, im rura (a więc i słup powietrza), dłuższa tym ton niższy.
Wzdłuż rury rozmieszczone są otwory. Przez otwieranie otworów skraca się słup powietrza, a ton podwyższa. Najniższy ton będzie wówczas, kiedy wszystkie otwory zamkniemy. W porównaniu z instrumentami smyczkowymi, barwa tonu poszczególnych instrumentów dętych drewnianych jest o wiele charakterystyczniejsza.
Flet ma (pokazać) formę i ton piszczałki, czyli wydrążonej laseczki. Wzdłuż biegną otwory. Przez zamykanie, lub otwieranie otworów, powodujemy niskie i wysokie tony.
Pikolo jest pewną odmianą fletu.
Obój ma kształt fujarki. (pokazać). Wysokie i niskie tony wydobywamy także za pomocą zamykania i owierania otworów.
Ton oboja beczący, nosowy.
Ustnik, który wkłada grający w usta zakończony jest piórem.
Klarnet podobny w kształcie do oboju (pokazać!)
Ustnik zakończony blaszką. Ton jaśniejszy jak oboju.
Fagot (pokazać!) jest dużą drewnianą trąbą.
Rola jego ta sama co kontrabasu w orkiestrze smyczkowej.
Charakter tonu w niskich nutach podobny do mruczenia, w górnych do tonu klarnetu.