iego, y iadła, y dała mężowi swemu, który iadł. Eccl. 25. d. 23. 1. Tim. 2. d. 14.
7. Y otworzyły się oczy oboyga: a gdy poznali, że byli nagimi, pozszywali liśćie figowe, y poczynili sobie zasłony.
8. A gdy usłyszeli głos Pana Boga przechodzącego się po raiu na wiatrku z południa, skrył się Adam y żona iego od oblicza Pana Boga między drzewa rayskie.
9. Y zawołał Pan Bóg Adama, y rzékł mu: Gdźieżeś?
10. Który odpowiedźiał: Usłyszałem twóy głos w raiu, y zlękłem się, przeto, żem iest nagi, y skryłem się.
11. Któremu rzékł: A któż ći pokazał, żeś iest nagim, iedno żeś iadł z drzewa, z któregom ći rozkazał abyś nie iadł?
12. Y rzékł Adam: Niewiasta, którąś mi dał za towarzyszkę, dała mi z drzewa, y iadłem.
13. Y rzékł Pan Bóg do niewiasty: Czemuś to uczyniła? Która odpowiedźiała: Wąż mię zwiódł, y iadłam.
14. Y rzékł Pan Bóg do węża: Iżeś to uczynił, przeklętyś iest między wszystkiemi źwierzęty y bestiami źiemskiemi: na pierśiach twoich czołgać się będźiesz, a źiemię ieść będźiesz po wszystkie dni żywota twego.
15. POŁOŻĘ nieprzyiaźń między tobą, a między niewiastą: y między naśieniem twem, a naśieniem iéy: ona zetrze głowę twoię, a ty czyhać będźiesz na piętę iéy.
16. Do niewiasty téż rzékł: Rozmnożę nędze twoie, y poczęćia twoie: z boleśćią rodźić będźiesz dźiatki y pod mocą będźiesz mężową, a on będźie panował nad tobą.
17. Adamowi zaś rzékł: Iżeś usłuchał głosu żony twoyéy, y iadłeś z drzewa, z któregomći był kazał, abyś nie iadł: przeklęta będźie źiemia w dźiele twoim: w pracach ieść z niéy będźiesz po wszystkie dni żywota twego.
18. Ciernie y osty rodźić ći będźie, a źiele będźiesz iadł źiemie.
19. W poćie oblicza twego będźiesz pożywał chleba, aż się wróćisz do źiemie, z któréieś wźięty; boś iest proch, y w proch się obróćisz.
20. Y nazwał Adam imię żony swéy Hewa, iż ona była matką wszech żywiących.
21. Uczynił téż Pan Bóg Adamowi y żonie iego szaty z skórek y przyoblókł ie.
22. Y rzékł: Oto Adam stał się iako ieden z nas, wiedzący dobre y złe: teraz tedy, by snadź nie śćiągnął ręki swéy, y nie wźiął téż z drzewa żywota, y nie iadł, a byłby żyw na wieki.
23. Y wypuśćił go Pan Bóg z raiu rozkoszy, żeby uprawował źiemię, z któréy iest wźięty.
24. Y wygnał Adama: y postawił przed raiem rozkoszy Cherubim y miecz płomienisty y obrotny, ku strzeżeniu drogi drzewa żywota.
Kain Abla brata swego zabił, dlatego od Boga karany, był zbiegiem, y zrodźił Henocha; także y Adam zrodźił Setha, temu ale narodźił się Enos.
1. ADam potem poznał żonę swoię Hewę, która poczęła y porodźiła Kaina, mówiąc: Otrzymałam człowieka przez Boga.
2. Y zaśię porodźiła brata iego
