Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/63

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

i dla żon waszych, a wziąwszy oyca waszego przyiedźcie tu.
20. A oko wasze niech nie żałuie sprzętu waszego, gdyż dobro wszystkiéy ziemi Egipskiéy wasze będzie.
21. Uczynili tedy tak synowie Izraelowi; i dał im Iózef wozy według rozkazania Faraonowego; dał im téż żywności na drogę.
22. Dał z onychże wszystkich każdemu odmienne szaty; ale Beniamynowi dał trzy sta śrebrników, i pięcioro szat odmiennych.
23. Oycu téż swemu posłał te rzeczy: dziesięć osłów, niosących z naylepszych rzeczy Egipskich, i dziesięć oślic, niosących zboże, i chléb, i żywność oycu iego na drogę.
24. Puścił tedy bracią swą, i odiechali, a mówił do nich: Nie wadźcie się na drodze.
25. Którzy wyiechawszy z Egiptu, przyiechali do ziemi Chananéyskiéy, do Iakuba oyca swego;
26. I oznaymili mu, mówiąc: Ieszczeć żyw Iózef, a onci iest panem nad wszystką ziemią Egipską; i zemdlało serce iego; bo im nie wierzył.
IV. 27. Lecz oni powiedzieli mu wszystkie słowa Iózefowe, które mówił do nich. A uyrzawszy wozy, które posłał Iózef, aby go na nich przywieziono, tedy ożył duch Iakuba, oyca ich.
28. I rzekł Izrael: Dosyć mam na tym, gdy ieszcze Iózef, syn móy, żyie; póydę a oglądam go, pierwéy niż umrę.

ROZDZIAŁ XLVI.


I. Prowad Iakubów do Egiptu 1. II. Bóg mu się w drodze ukazuie, i z nim bydź obiecuie 2 — 7. III. Liczba dusz, które weszły do Egiptu z Iakubem 8 — 28. IV. Iózef oyca z płaczem przyymuie 29. 30. V. I mądrą swym radę daie 31 — 34.
A tak iechał Izrael ze wszystkiem, co miał; a przyiechawszy do[1] Beerseby, ofiarował ofiary Bogu oyca swego Izaaka.
II. 2. I rzekł Bóg do Izraela w widzeniu nocném, mówiąc: Iakubie, Iakubie; A on odpowiedział: Owom ia.
3. I rzekł: Iam iest Bóg, Bóg oyca twoiego; nie bóy się zstąpić do Egiptu, bo cię tam w naród wielki rozmnożę.
4. Ia zstąpię z tobą do Egiptu, i ia cię ztamtąd także zasię wywiodę, a Iózef położy rękę swoię na oczy twoie.
5. I powstał Iakub z Beerseby; I wzięli synowie,[2] Izraelowi Iakuba oyca swego, i dziatki swe, i żony swe na wozy, które był posłał Farao, aby go przywieziono.
6. Pobrali téż bydła swe, i maiętność swoię, któréy byli nabyli w ziemi Chananéyskiéy, i przyiechali do[3] Egiptu, Iakub i wszystka rodzina iego z nim;
7. Syny swe, i syny synów swych, córki swe i córki synów swych, i wszystko nasienie swoie prowadził z sobą do Egiptu.
III. 8. A teć są imiona synów Izraelowych, którzy weszli do Egiptu: Iakub i synowie iego: pierworodny[4] Iakubów Ruben.
9. A synowie[5] Rubenowi: Henoch, i Fallu, i Hefron, i Charmi.
10. A synowie[6] Symeonowi: Iemuel, i Iamyn, i Achod, i Iachyn, i Sochar, i Saul, syn niewiasty Chananéyskiéy.
11. Synowie téż[7] Lewiego: Gerson, Kaat, i Merary.
12. A synowie[8] Iudasowi: Her i Onan, i Sela, i Fares, i Zara; ale umarł Her i Onan w ziemi Chananéyskiéy. A byli synowie Faresowi: Hesron i Hamuel.
13. A synowie[9] Isascharowi: Tola, i Fua, i Iob, i Simron.
14. Synowie zaś Zabulonowi: Zareo, i Elon, i Ialeel.
15. A cić są synowie Lii, które urodziła Iakubowi w Padanie Syryyskim, i Dyna córka iego; wszystkich dusz synów iego, i córek iego, trzydzieści i trzy:
16. A synowie[10] Gadowi: Sefon, i Aggi, Suny, i Esebon, Ery, i Arody, i Areli.

17. A synowie Aser: Iemna, i Ie-

  1. 1 Moy. 21, 31.
  2. Dzie. 7, 15.
  3. Ioz. 24, 4. Ps. 105, 23. Izai. 52, 4.
  4. 2 Moy. 1, 2. r. 6, 14. 4 Moy. 26, 5.
  5. 2 Moy. 6, 14. 1 Kron. 5, 1—3.
  6. 2 Moy. 6, 15. 1 Kron. 4, 24.
  7. 2 Moy. 6, 16. 1 Kron. 6, 1—16.
  8. 1 Moy. 38, 3. 1 Kron. 2, 3. 4. r. 4, 1.
  9. 1 Kron. 7, 1.
  10. 1 Kron. 5, 11.