obrażając w ten sposó dotkliwie uczucia religijne mieszkańców. Przestały funkcyonować sądy grodzkie i ziemskie kaliskie, natomiast w prawem skrzydle zbudowanego przez arcybiskupa Karnkowskiego gmachu usadowiły się biura pruskiej rejencyi kaliskiej. Na dobro jednak ówczesnej administracji pruskiej należy zapisać uporządkowanie dawnego ogrodu jezuickiego, przyłączenie doń pastwisk miejskich i zamienienie go na park miejski, będący do dnia dzisiejszego dumą i ozdobą miasta. Pruskiej inicyatywie zawdzięcza Kalisz i regulacyę pięknej i szerokiej alei na guntach niegdyś Rębowszczyzny, która ochrzczona pierwotnie mianem ulicy Maryi Luizy na cześć królowej pruskiej, stać się miała stopniowo jedną z głównych arteryi komunikacyjnych miasta[1].
Panowanie prusaków w Kaliszu trwało niedługo. W dniu 28 października 1806 roku wymaszerował z Kalisza ostatni szwadron niemiecki, a w ślad za nim pośpieszyli niemieccy urzędnicy, unosząc ze sobą archiwum. W dniu 12 listopada wkroczyła w tryumfie do miasta awangarda szaserów francuskich, Kalisz stawał się stolicą departamentu, w jego murach zjawili się znowu polscy urzędnicy..... ulica „Luizy“ przemianowaną została ku uczczeniu cesarzowej francuskiej na ulicę Józefiny; w zorganizowanem szybko gimnazyum kaliskiem młodzież znów uczyła się w ojczystym języku. Ma mocy konstytucyi Księstwa Warszawskiego otrzymał Kalisz podobnie jak inne miasta prawo wybierania deputowanych miejskich na sejm do Warszawy. W dniu 23 stycznia 1809 odbyły się pierwsze wybory, na których mandatę powierzono Wojciechowi Trawkowskiemu.
Pełne chwały czasy Księstwa Warszawskiego nie były jednak dla Kalisza epoką materyalnej pomyślności.
- ↑
Dzisiejsza Aleja Wolności.
