Ta strona została uwierzytelniona.
Powiewnych lilij krewna,
Najwyższy piękna cud,
Baśniowych państw królewna
Wykwitła z żywych wód.
A przy niej oblubieniec
Królewicz, baśni pan,
Co ma koronny wieniec
Z zaklętych marzeń tkan.
Tęczowy baśni pegaz,
Drewniany niegdyś koń,
W słońcu by blaskiem nie gasł,
Przez niebios gnając błoń.
I my też, wierna świta
Odczarowanych sług,
Przez żywy zdrój obmyta
Wracamy z długich dróg.
I samiśmy znienacka
Olśnieni przez tę jaśń,
