Strona:Bô Yin Râ - Księga miłości.djvu/32

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

że autor ich opierał się na „pismach mistrzów“ i chciał tylko powiązać z niemi ułomki wiedzy, jakie pozatem jeszcze posiadał. — — —
Z tego, co się przypisuje uczniowi, którego Mistrz „miłował“, nic nie jest wprawdzie jego ręką pisane, atoli rodzaj pism, którym nadaje się jego imię, jest bardzo bliski tego, co mógłby on napisać, — gdyby był pisał.

Atoli wszystkie te pytania ważne są dla tych jedynie, co chcą z zewnątrz pojąć to, co tylko z wewnątrz da się pojąć. —
Oni to tylko pytają, kto dał niegdyś wysokiemu Mistrzowi naukę, oni to chętnem uchem dają posłuch baśniom, głoszącym, iż w czasie, o którym wieść milczy, był Mistrz w Indjach, —