Strona:Astarot - Fin de siècle.djvu/38

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.


Gdy na stalowym siedzi rumaku,
Zawsze... oceniać ją wolę —
Niema... tej części ciała wypchanej,
A gumy — tylko na kole.

Nie jest strachliwy, więc siedząc na nim,
Uścisków twych się nie zlęknie,
Zwłaszcza, że wtedy z tych... uzupełnień
Nic się nie złamie... nie pęknie.

Lic nie zabarwi wstydu rumieniec,
Choć zakazaną jest droga:
Bez zająknienia powie z uśmiechem,
Że winien pedał... nie noga.

Zmienia rumaki i lekceważy
Grożące niebezpieczeństwa —
Aż dnia pewnego z krwią najzimniejszą
Siędzie na tandem małżeństwa.

Że zaś w miodowych miesięcy ciągu
Mąż jeździ tak niezaradnie,
Nic więc dziwnego w tem, że małżonka
W lot kierownikiem zawładnie.

I mąż i rumak przeciw jej władzy
Rzadko się kiedy narowi,
Zaś o pedałach każe mieć pieczę
Ogłupiałemu mężowi;