Strona:Aspis - Adam i Ewa.djvu/53
Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Adam.
Razem.
I my równie raj stracili,
Przędząc przodków dawnych nić,
Lecz gdyśmy was zabawili,
Tośmy nie stracili nic.
(Zasłona spada.
KONIEC.