Ta strona została uwierzytelniona.
W sercu mem zlał się pociechy zdrój,
I wtenczas w duszy mej zawołałem:
To aniół z nieba, to aniół mój!
II.
Jak o Adamie biblija śpiewa,
Gdy w samotności Ewę ujrzał tam,
I ja też równie krzyknąłem: Ewa,
Czy dasz mi rączkę?
Ewa.
Więc rzekłam; dam!
III.
Adam.
O nie wydzieraj skarb mi ten drogi!
Ewa.
Szanuj go tylko, on zawsze twój!
Adam.
O Ewo moja, skarbie mój drogi!
Ewa.
O mój Adamie, Adasiu mój!
