Strona:Aspis - Adam i Ewa.djvu/15

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
Ewa.

Ale dla tego drwa narąbane i do chaty zaniesione.
Chcąc żeby żona życie słodziła
I przędła jego rozkoszy nić,
By same tylko gorycze pila
A jemu słodycz dawała pić;
Gdy chcesz od żony, to też jej daj,
We wszystkiem tylko dogodź swej żonie
bis { A będzie spokój i będzie raj!

Adam.

To tyle tylko — wcale nie wiele — Adam Ewie w raju we wszystkiem dogadzał.

Ewa.

Dla tego też miał raj!

Adam.

Chyba dla tego utracił!

Ewa.

Czy ty znowu zaczynasz?

Adam.

A tak jest, mówię i mówić będę