w rzeczach namiętności w mocy trwa zawsze starożytna sentencya:
Quae res in se neque consilium, neque modum habet ullum, eam consilio regere non potes.[1]
Małżeństwa z miłości zawierają się w interesach gatunku, nie zaś samych zakochanych. Połączeni z sobą w imię obcego sobie celu, razem życie prowadzą, pomimo różnorodności charakterów i poglądów.
Małżeństwa z miłości bywają najczęściej nieszczęśliwe: quien se casa per amores, ha de vivir con dolores, t. j.: kto się żeni z miłości, ten cierpieć będzie całe życie, tak mówi przysłowie hiszpańskie. Zupełnie co innego widzimy w małżeństwie, które się łączy z rachuby lub nakazu krewnych. Główne motywy takiego małżeństwa, jakiekolwiek są, są przynajmniej realne, t. j. mają na oku szczęście obecnego, nie zaś przyszłego pokolenia. Ale wła-
- ↑ Sprawa ta nie podlega ani rozsądkowi, ani metodzie; rozwagą nie da się kierować.
