Strona:Antychryst.djvu/235

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Kamień cudowny z góry niebiańskiej Jezus Chrystus rzucił i zburzył nim królestwo rzymskie i na proch rozbił nogi gliniane. My zasię tworzyć i budować chcemy to, co Bóg zniszczył. Czy nie znaczy to walczyć z Bogiem?


∗             ∗

Patrz historyę rzymską. Mówił Cezar Kaligula: Imperotorom wszystko dozwolono. Omnia licent.
Nie tylko Cezarom rzymskim, ale też wszelkim łotrom i chamom i bydłu czworonogiemu też wszystko dozwolone.


∗             ∗

Nabuchodonozor, król babyloński, rzekł: Bóg jestem. A nie Bogiem, lecz bydlęciem stał się.


∗             ∗

Na wyspie Wasilewskiej w domu carowej Praskowii żyje starzec Tymoteusz, ucieczka zrozpaczonych, nadzieja wątpiących, w oczach świata szaleniec, ale nie we własnych swych oczach. Sumienia ludzkie odgaduje.


∗             ∗