Strona:Antoni Kucharczyk - Z łąk i pól.djvu/75

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
III.

Nowy rok nowemu życiu świta.
Stary rok starem życiem gaśnie;
Nowy radośnie każdy wita,
Nim jeszcze stary zaśnie.

Ale Rok Nowy nie wyleje,
Szczęścia z swej życia czary;
I w dym rozwieje znów nadzieje,
Jeśli żyć będziem, jak w rok stary...

Bej, z Nowym Rokiem, Bracie miły,
Rozpocznij życie, czyny nowe!
Wskrześ duszy, serca, dłoni sity,
Niezwyciężone — Samsonowe.

Jeśli żyć będziem jak w rok stary,
Serce i duch nasz nie stężeje;
Jak w starym roku znów na mary
Pójdzie trud, praca i nadzieje...

Hej, Bracia, Bracia! byśmy chcieli,
Rozumną pracą, silną wolą —
Raj na tej ziemi byśmy mieli,
Nie czarną nędzę i niedolę.

A więc niech Bracia w rok ten nowy
Oświecą jego jasne zorze,
Niedoli naszej zmrok wiekowy,
O, szczęść Wam Boże! Szczęść Wam Boże!