Ta strona została uwierzytelniona.
| 211. | Gdo komu jamę kopie, sám do nij wpadá. |
| 212. | Gdo mała nie wáży sobie, ten zostanie przy chudobie. |
| 213. | Gdo nie dozdrzy oczyma, musi dołożyć mieszkem. |
| 214. | Gdo chodzi po nocy, hledá kijowej pomocy. |
| 215. | Gdo rano wstaje, temu Pán Bóg daje. |
| 216. | Gdo nieskoro chodzi, sám sobie szkodzi. |
| 217. | Gdo posłuchá pod ścianą, ten usłyszy ciacianą. |
| 218. | Gdo sie z otrębami zmieszá, tego świnie zjedzą. |
| 219. | Gdo zasieje, ten bedzie zbiérać. |
| 220. | Gdo sie na Boga spuści, tego Bóg nie opuści. |
| 221. | Gdo idzie do grochu, to mu koszule sewleką. |
| 222. | Gdo nie wierzy, ten niech zmierzy. |
| 223. | Gdo sie poniży, bedzie wywyszony. |
| 224. | Gdo na ciebie kamieniem, ty na niego chlebem. |
| 225. | Gdo leniwy z gębą, szkoda gotowá. |
| 226. | Gdo sie dziewięć razy przekludzá, to tak jakby ráz wygorzáł. |
| 227. | Gdo sie nie stydzi, ten sie nie szydzi. |
| 228. | Gdo ni má zbroje, niech mijá boje. |
| 229. | Gdo dáł zęby, dá też chléb do gęby. |
| 230. | Gdo dobrze orze, má chléb w komorze. |
| 231. | Gdo sie radzi, nie zawadzi. |
| 232. | Gdo nie słuchá ojca matki, schodzi na skórzanne łatki. |
| 233. | Gdo sobie káże grać musi zapłacić. |
| 234. | Gdo ni má miedzi, niech doma siedzi. |
| 235. | Gdo ni má chęci, wié jak sie wykręci. |
| 236. | Gdo ostatni od stołu stanie, ten musi stół zetrzéć. |
| 237. | Gdo ostatni wypije, musi kázać naláć. |
| 238. | Gdo sie sám chwali, má złych sąsiadów. |
| 239. | Gdo nie pilnuje porządku, zasiádá (albo zapłacze) sobie w kątku. |
