Ta strona została uwierzytelniona.
371
— Jam Pan nad Litwą,
Jam Pan nad wami!
Schylcie mi czoła,
Pokłoń się, ziemio! —
A Litwa się cała
Przed Panem pokłania; i ludy jéj klękły;
Puszcze szumiały, rzeki zamruczały,
Kwiaty w dolinach pochyliły głowy.
Z morza do morza
Zadrżała ziemia,
Góry schyliły,
Doliny wstrzęsły,
Ojcowskie duchy
W dłonie plasnęły.