Strona:Aleksander Humboldt - Obrazy natury T1.djvu/14

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.
VI

miesięcy temu, jak do hypsometrycznego porównania górujących szczytów obu stałych lądów, prawie niespodzianie otrzymaliśmy kilka ważnych, dawniejsze wiadomości nasze prostujących doniesień, o których później mówić będę. Oznaczenie wysokości dwóch gór kolosalnych, Illimani i Sorota, w pasmie wschodniém Andów Boliwskich, od dawniejszych pomyłek uwolnione, nie przywróciło jeszcze całkiem z pewnością szczytowi Chimborazo dawnego pierwszeństwa między śnieżnemi górami Nowego świata; gdy tymczasem w paśmie Himalai nowy przemiar trygonometryczny przyznał wierzchołkowi Kinchinjinga (26,438 stop par.) miejsce najbliższe po olbrzymiéj górze Dhawalagiry, któréj wysokość teraz również trygonometrycznie oznaczono z większą dokładnością.
Dla zachowania jednostajności z obydwoma poprzedniemi wydaniami OBRAZÓW NATURY, przytoczona temperatura w tém dziele jest w podziałce termometru 80-ciostopniowego czyli Reaumura. Miarą długości jest stopa starofrancuzka, których sześć idzie na jednę toazę. Odległości wyrażone są w milach geograficznych, których piętnaście zawiéra w sobie jeden stopień równika. Długości geograficzne rachowane są od pierwszego południka, idącego przez Obserwatoryum Paryzkie.


Berlin,
Marzec 1849 r.