dziewica Marja as[1] pieluszek dobrych nieimiała a togodla ji we złe chustki ogarnęła (po łacinie cytat). Naleźli ji, prawi, pannis[2] ogarnionego a w jasłkach położonego. Toć wiem wielikie ubostwo (krolewica?) tako czsnego, iż je tako śmierne[3] przyszcie i tako śmierne narodzenie imiał, jenże przez początka z Bogiem Oćcem je krolewał. Toć i je, iże idzie tobie kroi ubogi, na to, iżby ty w ubostwie nie ztyskował.
A trzecie idzie tobie krol śmierny, na to, iżby ty nie bujał, iżby onego bujnego krola djabła nie naśladował (łacina: o pysze djabelskiej). Nie naśladujmy towarzystwa luda i krola bujnego, ale bądźmy z towarzystwa krola śmiernego (na?) wysokości krolewstwa niebieskiego. Awiem[4], prawi (św. Augustyn, poprzedza bowiem cytacja łacińska z niego), rozpaczasz, człowiecze, iżeć nie da dobra swego, jenże się nie żadał przyjąć lichot człowieczych? I w czemże ty człowiecze możesz bujać, a togo, iże idzie tobie krol śmierny, niechcesz pamiętać? (Znowu cytat z św. Augustyna, przełożony:) Gdaż się, prawi, uśmierzyło tako mocne bostwo, w czem bujać może nasze mdłe człowieczstwo? bo jako mowi (cytat łaciński z „Moraljów“ Grzegorza) Otoć jeśmy słyszeli (?), iże idzie tobie krol sprawiedliwy (?), bo nikomemu krzywdy nieuczyniał(?); idzie tobie krol wieczny, iżby ty z nim na wieki krolewał; idzie tobie krol ubogi, by ty w ubóstwie niestyskował; idzie tobie kroi śmierny, by ty niebujał. A przeto znamiona (?), krol twoj idzie tobie, iżby ty z nim na wieki wiekom krolewał, jegoż krolewstwa domieści (nas i t. d.).
I mowi ewangelista ś. pod obrazem trzy krolew pogańskich: Gdzie je tet, jenże się narodził krol ży-
