kołybka = kolebka. Por. stsł. kolêbati, pol. kolebać, kolebka, chrw. kolibka, młr. kołybati, ros. kołybelĭ.
kominnik = kominiarz. Por. stsł. kamina, stprus. kamenis, lit. kaminas, pol. komin, łać. caminus.
komka = ława, ławka; komczyczka = nazwa stroméj góry nad Bałtykiem pod Oksywiem. Por. stsł. skamija, skomĭka, młr. skamja, ros. skamĭja, łać. scamnum.
komniá = sieć na leszcze. Por. niem. dyjal. kumme = naczynie (tiefe schale). Por. Kluge pod wyr. kumpf, niem. dyjal. komme = kasten, cisterne, Fr.; stsł. kokma, stserb. kukuma = naczynie, łać. cucuma.
komudny = pochmurny. Por. *mŭd, pol. mudzić, zmudzić, łuż. komuda = zmuda, stsł. mŭdłŭ = zmudny, umŭdnąti, ? ros. zakumžitĭ = zachmurzyć się – *mĭg.
koń, konik = podstawek (na skrzypcach) kończę = koń młody, spory źrebak. Por. stsł. konĭ, pol. koń, konik.
konkowa = podkowa. Por. koń i *kŭ, stsł. kowati, pol. kuć, kować podkowa.
konopl, konople = konopie. Por. stsł. nsł. konoplja, młr. konoplja, łać. cannabis, lit. kanapės, łot. kańepe.
kopánka = kopanka, niecka; w Poznańskim: kopónka. Por. *kop, stsł. kopanja, nsł. kopanja, srb. kopanja = miska drewniana.
kope = kopiec, wzgórek. Por. czes. kopa = kupa, pol. kopisko, ros. kopŭ – kupa, lit. kapej = wzgórze, niem. kuppe = bergspitze, i koppe, zob. Kluge; kaupe = erdhügel, Fr.
koper = kapelusz kobiecy; koperlec se = 1. być niespokojnym; 2. żenić się; np. koperlóm se, choc ni majóm co jesc. Por. stsł. koprŭ, pol. koper, pokrzywa, połab. kjéprajwa (*kopriwa); stsł. bułg. koprina = jedwab, serb. koprena = jedwabna chustka, pol. koperczak, koperczaki smalić.
kopica, kopa = kupa, np. siana, gnoju. Por. nsł. kopa, czes. kopa, pol. kopa.
kopniá = *kopnia. 1. miejsce wolne od śniegu; 2. czas bez śniegu podczas mroźnéj zimy; np. wjacháł na kopnióm i złámáł sanie; ty zeme lechá beła sanna, náwicy le kopniá; zemia glambok zmiarzła, że kopniá; Por. stsł. kopĭno = ziemia;
