Strona:Adolf Pawiński - Portugalia.djvu/49

znawcy trzeciorzędowéj gdzieindziéj flory, otworzył przed nauką nowe horyzonty. Z kilku miejscowości nieopodal Tagu posłano profesorowi Heer 36 rodzajów roślinek, które, dzięki jego głębokiéj nauce, ukazały świat roślinny owéj starożytnéj epoki w Portugalii w jasném, ujmującém świetle.
 Praca prof. Heera stanowić będzie w dziale nauki, dotyczącym Portugalii, epokę, tak jak we Francyi Saporta zbudował trwałą podwalinę do zbadania flory trzeciorzędowéj w dziele swém: Le monde des plantes avant l’apparition de l’homme, które nie dawniéj jak rok temu na świat wyszło, jeśli nas pamięć nie zawodzi.
 Otóż prof. Heer znalazł cały szereg roślin i drzew, które jednocześnie znajdował w formacyi trzeciorzędowéj miocenicznéj, wyższéj i niższéj, w rozmaitych krajach Europy: we Włoszech, w Szwajcaryi, we Francyi. Znalazł także niektóre, stanowiące już tylko właściwość Portugalii.
 Cała ta formacya, jeśli nam tu wolno uzupełnić obraz przedstawiony w znakomitéj pracy prof. Heera, odznaczała się niezmierném bogactwem i bujnością świata roślinnego. Siła wegetacyi, pod wpływem gorącego słońca i nieustannego ciepłego powietrza, była tak wielka, jak się dziś tylko w północnéj Afryce lub w Japonii spotyka. W jedném miejscu, około Azambuja, rosły obficie smukłe topole, te same, które się dziś tylko