Przejdź do zawartości

Strona:Adam Mickiewicz Poezye (1822) tom drugi.djvu/129

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

GUSLARZ.
Czego potrzebujesz duszeczko,
Zeby się dostać do nieba?
Czy prosisz o chwałę Boga,
Czy o przysmaczek słodki?
Są tu pączki, ciasta, mléczko,
I owoce i jagodki.
Czego potrzebujesz duszeczko,
Zeby się dostać do nieba?

DZIEWCZYNA.
Nic mnie, nic mnie nie potrzeba!
Niechaj podbiegą młodzieńce,
Niech mię pochwycą za ręce,
Niechaj przyciągną do ziemi,
Niech poigram chwilkę z niemi.
Bo słuchajcie i zważcie u siebie,
Ze według bożego roskazu:
Kto nie dotknął ziemi ni razu,
Ten nigdy nie może być w niebie.

CHÓR.
Bo słuchajmy i zważmy u siebie,
Ze według bożego roskazu: