Ta strona została przepisana.
PIEŚŃ XXI.
O Śmierci.
![\relative c {
\clef tenor
\key f \major
\time 3/4
\autoBeamOff
\repeat volta 2 {
\stemUp f8 [g8] a4. g8 | g4 f2 | f8 a8 \stemDown c4. bes8 | bes4 a2 } \break
\repeat volta 2 {
\stemDown c8 [d8] c4. bes8 | bes4 a2 | bes8 bes8 bes4. a8 | \stemUp a4 g2 | \break
f4 \stemDown c'4. bes8 | bes4 a2 } s2.
}
\addlyrics { \small {
O! jak jest nę -- dzny ten ży -- wot czło -- wie -- ka,
Śmierć nie ma wzglę -- du, wszyst -- kich z_te -- go świa -- ta,
Za -- rów -- no zmia -- ta.
}}
\addlyrics { \small {
Le -- dwo się ro -- dzi, a już go grób cze -- ka:
}}](http://upload.wikimedia.org/score/1/s/1sasydw0praqiws54i2jzjusr7dahar/1sasydw0.png)
O! jak jest nędzny ten żywot człowieka,
Ledwo się rodzi, a już go grób czeka:
Śmierć nie ma względu, wszystkich z tego świata,
Zarówno zmiata.
Nad grobem tedy od dnia narodzenia,
Stoję i czekam wyroku spełnienia,
Któren Bóg wydał, iż się w proch obrócę,
Do ziemi wrócę.
O śmierci jako pamięć twoja sroga!
Która pozywasz wszystkich przed sąd Boga:
A w jakim kogo tu zastajesz stanie,
Wiecznie zostanie.
Jak straszną myśl ta we mnie budzi trwogę,
Że w jednej chwili wiecznie zginąć mogę,
Zwłaszcza gdy zejdę w grzechu popełnionym,
Nieodpuszczonym.
Od śmierci tedy uczyć mi się trzeba,
Jak żyć na świecie by nie chybić nieba:
Bo przy jej świecy wszystko jest widome,
Co jest znikome.
