Strona:Śpiewnik kościelny czyli pieśni nabożne z melodyjami w kościele katolickim używane (Mioduszewski).djvu/0867

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.


Samopiąta[1] Anno święta,
Z ciebie bez zmazy poczęta,
Najświętsza Panna Maryja,
Niech nas swą prośbą nie mija
Do Syna, a ty do Wnęka,
Aby jego święta męka
Krewkości nasze zgładziła,
W dzień śmierci zaszczyt sprawiła,
Czasu utarczki z ratunkiem przybyła,
Nieprzyjacioły od nas odpędziła.

I twe święty Joachimie,
Niechaj przez świat słynie imię,
Nienaruszony w panieństwie,
Najdoskonalszy w małżeństwie:
Zepsowane napraw stany,
A spraw zgodę między Pany,
Byśmy w pokoju tu żyli,
W jedności Boga chwalili.
I ty przedziwny w dzieł Boskich pojęciu,
Poświęcony w twem od Boga poczęciu,

Z Jakóba Józefie święty,
Za Ojca od Boga wzięty:
Błagajże nam wcielonego,
Za nas ukrzyżowanego,
Byśmy go nie obrażali,
Za grzechy pokutowali,
W czystem go sercu piastując,
Miłosierdzie wyśpiewując,
Tu i na wieku społecznie z świętemi,
W niebie bez końca z nim królującemu.


  1. Samopiąta wyraz dawny, znaczy jedna z grona pięciu.