Strona:Edgar Allan Poe - Kruk. Wybór poezyi.djvu/44: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana]

Wersja z 20:29, 5 lis 2016

Ta strona została przepisana.

Że wróciła już noc staroświecka.
Że październik to był smętny, głuchy,
W mgieł oparnych tonący pomroce
Że już noc powróciła zdradziecka,
Noc doroczna, ach ta noc nad noce!
Nie widzieliśmy Ober jeziora,
Znikł nam z oczu, puszczy Weir ostęp głuchy.
Choć znaliśmy to mroczne jezioro
I ten Weir las nawiedzany przez duchy.

Lecz już noc się zbliżała do brzasku
Gwiezdny zegar wskazywał świtanie,
Nadchodzące zwiastował świtanie.
W głębi naszej alei w zórz blasku,
Już się pierwsze budziło zaranie.
I cudownie wschodziła o brzasku
Niosąc sierp swój, jak ostrza rozwarte
Roziskrzona w porannych zórz blasku
Promienista, dwurożna Astarte.

Wówczas rzekłem — Ach! gorętsza od Dyany,
Jest Astarte, przez westchnień etery,
Szybująca, przez westchnień etery.
Snadź dostrzegła w swej srodze świetlanej
Łzy nie oschłe i ból wiecznie szczery
Łzy na twarzy i ból wiecznie szczery.
Więc przybywa od lwa konstelacyi,
By niebiańskie rozwietlić nam sfery,
I nie bacząc na lwa konstelacyę,

@@ Treść strony (podlegająca transkluzji): / Treść strony (podlegająca transkluzji): @@
@@ Linia 5: / Linia 5: @@
 Noc doroczna, ach ta noc nad noce!
 Nie widzieliśmy {{roz|Ober}} jeziora,
-Znikł nam z oczu, puszczy [{roz|Weir}} ostęp głuchy.
+Znikł nam z oczu, puszczy {{roz|Weir}} ostęp głuchy.
 Choć znaliśmy to mroczne jezioro
 I ten {{roz|Weir}} las nawiedzany przez duchy.
@@ Linia 23: / Linia 23: @@
 Szybująca, przez westchnień etery.
 Snadź dostrzegła w swej srodze świetlanej
-Łzy nie oschłe — i ból wiecznie szczery
+Łzy nie oschłe i ból wiecznie szczery
 Łzy na twarzy i ból wiecznie szczery.
 Więc przybywa od lwa konstelacyi,