Sonety (Shakespeare, 1948)/LXXXIV

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor William Shakespeare
Tytuł Sonety Shakespeare’a
Pochodzenie rękopis więzienny
Data powstania 1948
Tłumacz Władysław Tarnawski
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

84.  Kto z nas powiedział więcej? A komuż się uda
Większa pochwała od tej, że jesteś sam sobą?
Wszak w tobie takie skarby mieszkają i cuda,
Że dla swych równych jesteś wzorem i ozdobą.
Nie wzniosą się na szczyty poeci-hołysze,
Z których żaden tematu niczym nie upiększy,

Ale kto tylko powie, że o tobie pisze,
Ten już swemu wierszowi nadał czar największy;
Niech przeleje na papier, co w tobie wyczyta,
Byle tylko twych wdzięków nie przyćmił niezdarnie,
Niezawodnie powszechny poklask go powita,
A styl jego obfitą dań hołdu zagarnie.
Lubisz pochwały, ale nad chwalcami ciąży
Przekleństwo twej urody, bo kto jej nadąży?



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: William Shakespeare i tłumacza: Władysław Tarnawski.