Sonety (Shakespeare, 1913)/XLVII

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor William Shakespeare
Tytuł Sonety Shakespeare’a
Wydawca Gebethner i Wolff
Data wyd. 1913
Druk W. L. Anczyc i Sp.
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Maria Sułkowska
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
XLVII.

Oko i serce teraz sprzymierzone;
Wzajemnie sobie świadczą dobrodzieje,
Gdy oko Twego widoku złaknione,
Lub serce straci miłości nadzieję.
Więc oko Twoim ucztując obrazem,
Zaprasza serce na Piękna bankiety;
A kiedy serce oka gospodarzem,
W miłosnych myślach oko znajdzie wety.
Tak mnie obrazem lub miłością wołasz;
Choć Ciebie niema jesteś w mej osobie
Boś dalej nie jest, niż myśl wzruszyć zdołasz,
Myślą mą jestem, a myśl zawżdy w Tobie.
Lub gdy myśl zaśnie, Twój obraz w mym wzroku
Przywoła serce do szczęścia potoku.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: William Shakespeare i tłumacza: Maria Sułkowska.