Sonety (Shakespeare, 1913)/CXXIV

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor William Shakespeare
Tytuł Sonety Shakespeare’a
Wydawca Gebethner i Wolff
Data wyd. 1913
Druk W. L. Anczyc i Sp.
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Maria Sułkowska
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
CXXIV.

Cna miłość moja nie jest dzieckiem losu,
Przeto Fortuna strącić jej nie może;
Uniknie Czasu łaski albo ciosu,
Gdy on chwast z zielem, z zbożem zbiera zboże.
Nie! zbudowana zdala od przypadku,
Ani jej świetność radosna zaszkodzi,
Lub bunt jarzmionych skłoni do upadku,
K’ czemu nas zwyczaj czasów naszych wodzi.
Przezorem gardzi, heretykiem zdrożnym,
Który dni krótkich wczasy jedno roni;
Kochanie samo politykiem możnym,
Nie rośnie ciepłem, nie ginie w dżdżu toni.
Dni mych szaleńcy przyświadczą mi zgodni:
Bo mrą dla cnoty, choć żyli dla zbrodni.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: William Shakespeare i tłumacza: Maria Sułkowska.